دستگاه تناسلی در زنان شامل رحم، تخمدان‌ها و لوله‌های رحمی است. رحم یک جسم توخالی گلابی شکل است که در قسمت پایین شکم، بین مثانه و راست روده قرار دارد. تخمدان‌ها کار تخمک گذاری را انجام می‌دهند. تخمک‌های رها شده یا سلول تخم بارور شده از طریق لوله‌های رحمی به طرف رحم هدایت می‌شوند.

دیواره رحم دو لایه است و خون قاعدگی در واقع حاصل تخریب دیواره داخلی رحم است.

فیبروم‌های رحم را می‌توان در دسته تومورهای خوش خیم رحم دسته بندی کرد. فیبروم‌ها می‌توانند بدون علامت وجود داشته باشند و معمولا هم نیاز به درمان خاصی ندارند، اما از علایم فیبروم‌ها می‌شود به ترشحات دستگاه تناسلی و خونریزی نامنظم اشاره کرد.

فیبروم‌ها در حدود ۴۰ سالگی به وجود می‌آیند و معمولا با رسیدن به سن یائسگی خود به خود از بین می‌روند.

سرطان رحم عموما پس از یائسگی ایجاد می‌شود و رایج‌ترین مشخصه آن خونریزی غیرعادی است. اگر زن هنوز در سن باروری باشد این علایم ممکن است به شکل خونریزی زیاد و غیرعادی در عادت ماهیانه خود را نشان بدهد. از دیگر علایم این بیماری می‌توان به درد در ناحیه لگن،‌ مقاربت دردناک و دفع ادرار توام با درد اشاره کرد.

سرطان رحم در نژاد سفید شیوع بیشتری دارد.

این بیماری بیشتر در سنین ۵۰ سال به بالا مشاهده می‌شود. چاقی هم ریسک ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد.

سرطان‌های روده بزرگ و سینه می‌توانند زمینه ابتلا به سرطان رحم را مهیاتر کند. هورمون تراپی پس از یائسگی نیز اگر به مدت طولانی ادامه پیدا کند از عوامل ایجاد سرطان رحم به شمار می‌رود. به اعتقاد برخی پزشکان فشارخون بالا، دیابت، نازایی، بی نظمی عادت ماهانه و یائسگی دیررس را هم می‌توان در زمره علل ایجاد سرطان رحم قرار داد.

درمان

اصلی‌ترین شیوه درمان، جزاحی است که در آن رحم، لوله‌های رحم و تخمدان‌ها از بدن بیمار خارج می‌شوند و با استفاده از اشعه درمانی، سلول‌های سرطانی را در محل ضایعه را از بین می‌برند. اشعه درمانی ممکن است قبل،‌ بعد و یا همزمان با جراحی مورد استفاده قرار گیرد.

پس از جراحی نیز شیمی درمانی که در حقیقت داروهای خوراکی یا تزریقی هستند که مانع انتشار سلول‌های سرطانی می‌شوند، تکمیل کننده درمان می‌باشد.